◄  کاني شناسي گابرو:
کوارتز گابرو و کوارتزيت سنگهاي اطلاق مي شود که به عنوان کاني فرعي تا 10 درصد کوارتز دارند. پلاژيوکلاز اين سنگها معمولاٌ لابرادوريت يا بيتونيت است ولي آنورتيت نيز زياد ديده مي‌شود. در گابرو بطور کلي آنهايي که داراي اليوين است داراي پلاژيوکلازهاي بازيکتري نيز مي‌باشد و آنهايي که داراي پيروکسن‌هاي منوکلينيک است پلاژيوکلاز آنها اسيدي تر است و بالاخره سديک‌ترين پلاژيوکلازها با نوريت‌ها و هيپريت‌ها ديده مي‌شود.
اين پلاژيوکلازها که خيلي کمتر زونه هستند معمولا داراي ماکل آلبيت و همچنين ماکل آلبيت و کارلسبارد تواما در آنها ديده مي‌شود. ما کل پرکليين نيز در اين پلاژيوکلازها ظاهر مي‌شود.

◄  کانيهاي فرومنيزين گابروها:
پيروکسن‌هاي گابروي معمولي اوژيت و ديو پسيديک مي باشد. انکلوزيونهاي ايلمنيت و ساير اکسيدهاي آهن در پيروکسن‌ها ممکن است توليد ساخت شاليدن بنمايد. در نوريت‌ها و هيپريت‌هاي هيپرتين مهمترين کاني تيره رنگ مي‌باشد و ممکن است داراي پلئوکروشيم باشد، انستاتيت نيز گاهي ديده مي‌شود. اليوين اين سنگها معمولا از نوع متوسط است ولي در بعضي گابروها که داراي آهن زياد مي‌باشند از نوع فاياليت مي‌باشد.
سنگ هاي اليوين گابرو و تروکتوليت کمياب تر از گابروهاي پيروکسن‌دار است و به همين ترتيب اليوين نوريت‌ها از نوريت‌هاي ديگر کمياب‌تر است. گابروهايي که داراي هورنبلند بصورت کافي اوليه باشد فقط در نواحي محدودي يافت مي‌شود ولي هورنبلند ثانويه که در نتيجه جانشيني پيروکسن‌ها بوجود آمده باشد زياد ديده مي‌شود. رنگ هونبلندهاي اوليه قهوه‌اي در گاهي سبز رنگ است در صورتي که رنگ هورنبلندهاي ثانويه سبز يا سبز روشن مي‌باشد.

◄  کانيهاي فرعي:
بيوتيت به عنوان کاني فرعي در بعضي انواع گابروها ديده مي‌شود و در برخ نوريت‌ها و گابروها به حدي زياد است که مي‌توان آن را جزء کانيهاي عادي سنگ دانست. کوارتز نيز ممکن است به مقدار خيلي کم در اين سنگها ظاهر شود(مخصوصاٌ در نوريت‌ها و هورنبلند گابروها). در برخي گابروها که به نام کوارتز گابرو ناميده مي‌شود ، کوارتز مقدارش به حدي است که مي‌توان به آن کاني شاخص اطلاق کرد.
مهمترين کانيهاي فرعي اين سنگها عبارتند از: آپاتيت ، منيتيت ، ايلمنت و اسپنيل و به مقدار کمتري پيريت ، پيروتين ، گروناها ، اسفن و اثري از فلدسپاتوئيدها نيز در انواع قليايي اين سنگها ديده مي‌شود.
کروميت به عنوان کاني فرعي در انواع تروکتوليت‌هاديده مي‌شود. بعضي از نوريت‌ها داراي سيليملنيت ، آندالوزيت ، کورديريت و گرونا است که بيشتر ممکن است از سنگهاي همبر سنگ اضافه شده باشد.

◄  دگرساني گابروها:
پلاژيوکلازها دگرسان شده تبديل به آلبيت و زوئيزيت و يا ساير کانيهاي دسته اپيدوت مي‌شود. پيروکسن‌ها که ممکن است آمفيبول جانشين آنها شده باشد دگرسان شده به کلريت ، تالک و سرپانتين تبديل مي‌شوند. اليوين در اثر دگرساني به سرپانتين و مانيتيت تبديل مي‌گردد.

◄  ساخت و بافت گابروها:
گابروها معمولا داراي بافت دانه‌اي با دانه‌هاي متوسط تا درشت و نيم شکل‌دار هستند. بافت پگماتيتي خيلي به ندرت در اين سنگها ديده مي‌شود. بافت پورفيري کمياب است ولي بافت گنيسي و نوار ممکن است ديده شود. هم پلاژيوکلازها و هم اليوين‌هاي اين سنگها ممکن است کم و بيش بصورت موازي باهم قرار گرفته باشند. يکي ديگر از بافت‌هاي معمولي اين سنگها بافت افي تيک است که در آن تعدادي بلور نسبتا ريز پلاژيوکلاز در داخل بلور درشت پيروکسن ديده مي شود و معرف تبلور همزمان اين دو کاني در سنگ است.
در اين سنگها بافت اربيکولار نيز گاهي ديده شده است. در برخي از توده‌هاي نفوذي گابرو بافت و درشتي دانه‌ها و ترکيب سنگ ممکن است از يک نقطه به نقطه ديگر تغيير فاحشي داشته باشد. در گابروها معمولا آلبيت منيتيت شکل‌دار و پيروکسن و اليوين و پلاژيوکلازها نيمه شکل‌دار مي‌باشد و اگر کوارتز وارتوز وجود داشته باشد فضاي باقيمانده بين ساير دانه‌ها را پر مي‌کند. ساخت کرونا يا تاجي يا نوارهاي حاصله در نتيجه فعل و انفعال شيميايي ماگمايي باقي مانده روي بلور در اين دسته از سنگها بخصوص دور اليوينها و منيتيت‌ها و پيروکسن‌ها مخصوصا وقتي در همبري پلاژيوکلازها قرار گرفته باشد خيلي زياد ديده مي‌شود.

◄  محل تشکيل گابروها:
گابرو ونوريت معمولا در حاشيه باتوليتها و بصورت توده‌هاي نفوذي که در اولين مراحل باتوليت‌هاي مرکب بوجود مي‌آيد و همچنين بصورت توده‌هاي نفوذي مستقل که ممکن است مطبق نيز باشد. همچنين ممکن است به صورت طبقاتي در بين توده‌هاي مطبق پريدوتيتي ديده شوند.
تروکتوليت‌ها همراه با پريدوتيت‌ها ظاهر مي‌شوند. انورتوزيت‌ها نيز ممکن است بصورت توده‌هاي نفوذي بزرگ که اکثرا در پرکامبرين تشکيل شده است و پلاژيوکلاز آنها لابرادوريت يا آندزين است. و يا بصورت توده‌هايي در لوپوليت‌هاي پريدوتيتي که پلاژيوکلاز آنها از نوع بيتونيت است و به صورت توده‌هاي محدودي که در اثر عمل سگوگاليون در سنگهاي گابرويي بوجود مي‌آيند.

◄  كاربرد:
گابرو هم به عنوان سنگ لاشه (در جاده سازي، ساخت تونل و پل سازي) و هم به عنوان سنگ تزئيني و نما در فضاهاي دروني و بيروني ساختمانها كاربرد دارد. در اكثر كشورهاي جهان اين نوع سنگ در صورت آلتره نبودن يكي از بهترين انواع سنگ ساختماني محسوب مي شود.
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: